Onze Mientjen
Door Bennie Eenink.
Het schilderij van oma
"Kiek, dat schilderi’j ken i’j wel." Opa wees naar het schilderij boven de deur van hun slaapkamer. Dat kende ik zeker wel, zolang ik mij kon herinneren hing dat ding daar. Eigenlijk was het geen schilderij, tegenwoordig zouden wij het een ingelijste poster noemen, ongeveer 70 bij 60 cm groot. Een combinatie van zwart-wit foto’s, tekeningen en teksten. Ter herinnering aan het 25-jarig huwelijksfeest van Koningin Wilhelmina en Prins Hendrik, 1901-1926, stond er met grote letters boven. Oma was erg koningsgezind en vond alles wat het koningshuis deed prachtig. Hoe ze aan die poster was gekomen weet ik niet maar wel weet ik dat het bij haar paste om het daar neer te hangen. "Die daor," zei opa, "dat was vrogger onze koningin Wilhelmina, bi’j de saldaoten zeie wi’j altijd onze Mientjen, want zi’j was zo unsgeveer net zo old as wi’j." Meteen kreeg opa een schrobbering van oma, zo mocht opa niet tegen mij praten over haar geliefde koningin. Opa gaf mij een knipoog. "now ja, hoe dan ok, ik heb eur een kere in ut echte ezien." Dat vond ik geweldig, opa had onze koningin in het echt gezien, dat was wat!
Het was op de Veluwe geweest, niet zover van Arnhem. Veel had opa er echter niet van gezien. De soldaten moesten langs de Koningin marcheren en opa had de pech dat hij zich in de rij bevond die het verste van de Koningin verwijderd was. "De kop beweagen um te kieken mochten wi’j amper en d’r stonnen völ te völle hoge omes um eur hen um eur good te können zien." Maor opa kon nu in elk geval vertellen dat hij de koningin in het echt had gezien en dat was voor die tijd toch wel heel bijzonder want de meeste mensen kenden haar alleen van foto’s in de kranten.
Konigin Wilhelmina bezocht regelmatig het leger om de soldaten morele steun te geven. Klik op het plaatje om naar een website te gaan met veel informatie over haar rol tijden de mobilisatietijd. Bovenstaande foto is ook afkomstig van die website.http://wereldoorlog1418.nl/wilhelmina/index.html
Voor de soldaten was een bezoek van de Koningin een welkome afwisseling van de dagelijkse sleur. En soms leverde het ook nog iets op.
Het was op de Veluwe geweest, niet zover van Arnhem. Veel had opa er echter niet van gezien. De soldaten moesten langs de Koningin marcheren en opa had de pech dat hij zich in de rij bevond die het verste van de Koningin verwijderd was. "De kop beweagen um te kieken mochten wi’j amper en d’r stonnen völ te völle hoge omes um eur hen um eur good te können zien." Maor opa kon nu in elk geval vertellen dat hij de koningin in het echt had gezien en dat was voor die tijd toch wel heel bijzonder want de meeste mensen kenden haar alleen van foto’s in de kranten.
Een beetje bekakt
Na afloop van het officiële gedeelte waren er een aantal soldaten die met de koningin hadden mogen praten. Opa meende zich te herinneren dat er geloot was wie daar bij mocht zijn. Opa was er in elk geval niet bij geweest maar hij had later de verhalen wel gehoord. "Mientjen was bes wel een aardig mense," zo vertelden de soldaten die haar hadden gesproken. En ze had van alles willen weten, ook hoe het thuis was en of men zich daar kon redden. Ze had alleen een beetje bekakt gepraat. "Maor jao," zei opa, "daor bun i’j dan ok Koninginne veur."
Na afloop van het officiële gedeelte waren er een aantal soldaten die met de koningin hadden mogen praten. Opa meende zich te herinneren dat er geloot was wie daar bij mocht zijn. Opa was er in elk geval niet bij geweest maar hij had later de verhalen wel gehoord. "Mientjen was bes wel een aardig mense," zo vertelden de soldaten die haar hadden gesproken. En ze had van alles willen weten, ook hoe het thuis was en of men zich daar kon redden. Ze had alleen een beetje bekakt gepraat. "Maor jao," zei opa, "daor bun i’j dan ok Koninginne veur."
Zo ongeveer als op bovenstaande foto moet het zijn geweest.
Konigin Wilhelmina bezocht regelmatig het leger om de soldaten morele steun te geven. Klik op het plaatje om naar een website te gaan met veel informatie over haar rol tijden de mobilisatietijd. Bovenstaande foto is ook afkomstig van die website.http://wereldoorlog1418.nl/wilhelmina/index.html
Voor de soldaten was een bezoek van de Koningin een welkome afwisseling van de dagelijkse sleur. En soms leverde het ook nog iets op.
Ook voor de plaatselijke bevolking was koninklijk bezoek iets bijzonder, zoals onderstaande foto laat zien.
