Neeltje Klumper, Mijn jeugd in Zelhem.

Opgetekend in Dieren in 1931 door Mw. N. Bennink- Klumper.
Eerder, deels verschenen bij de Oudheidkundige Vereniging  De Graafschap.


De woning van Klumper in de Smidsstraat.

Neeltje Klumper * 27-4-1881, overleden 1961 Zelhem, vernoemd naar grootmoeder Neeltje van den Heuvel-Boshuis, was een dochter van Gerhard Klumper * 27-5-1852 Zelhem, overleden 19-5-1930, en de uit Barneveld afkomstige Annetje van de Heuvel* 16-4-1841, overleden 20-12-1907 Zelhem,  ze woonden aan de Smidsstraat 6/8.
Vader G. Klumper was eerst brievengaarder (postbode) maar klom op tot postagentschaphouder, een functie die na 40 jaar beloond werd met een kristallen inktpot met zilverdop met inscriptie.

Begraven in Halle 

Door Bennie Eenink.
Begraafplaats Halle. Foto: Rene Montvoort.

Dit artikel is eerder geplaatst in de Kronyck jaargang 41  nr. 164 van september 2017

Halle heeft een bijzondere begraafplaats, 155 jaar oud en nog nooit geruimd. Aanleiding om eens in de geschiedenis te duiken van het begraven in Halle. Tegelijkertijd legt hij daarmee een interessant stukje historie bloot van dit kerkdorp tussen Zelhem en Varsseveld, waar de bewoners pas sinds 1858 in hun eigen kerkgebouw ter kerke kunnen gaan.

Stukje IJzevoordse geschiedenis:  IJsbaan Halfweg

Dit artikel is reeds eerder gepubliceerd in 2010  in de Pokker.

door Gerrit Knake en Gerry Colenbrander

De huidige IJsvereniging Zelhem is  opgericht op 5 december 2003 en exploiteert de natuurijsbaan Halfweg. De baan zelf heeft echter al een veel langere geschiedenis, waar veel mensen uit IJzevoorde en omgeving bij betrokken zijn geweest.Eigenlijk had de ijsbaan bij café Halfweg Dierssen aan de Doetinchemsewg de afkorting
HA-we-he-ho als naam, waarbij de afkorting stond voor Halfweg Heidenhoek.
Caféhouder en eigenaar van grond, dhr. E.W. Dierssen, legde in 1934 een mooie eivormige ijsbaan aan met een lengte van 334 meter en een breedte van 10 meter. Er was een laag bruggetje aanwezig van af de kant naar de met riet bedekte schaapskooi. In de schaapskooi werd warme punch, chocolade melk en ranja geschonken en was er een kacheltje om de handen te warmen. Jan Hukker, de geluidstechnicus van die dagen, verzorgde de muziek en draaide platen van onder andere Max van Praag en Willy Alberti.De opening van de ijsbaan vond plaats in de winter 1934/1935 en werd verricht door de Zelhemse huisarts, dokter Gerritsen, die ooit probeerde om in Zelhem een ijsbaan aan te leggen. Het plantsoen aan de kerkweg, vlak naast zijn huis aan de Koestraat, leek hem de beste plaats. Hij vroeg de brandweer om een stuk onder water te zetten, maar helaas liep het water weg en ging de ijsbaan op deze plaats niet door. Kunstschilder H.E. Knaake uit Zelhem reed als eerste een rondje op de ijsbaan,  zie onderstaande  foto waarop  de toen 73 jarige kunstschilder nog zijn kunnen van het schoonrijden vertoont.

Herinneringen aan onze Heide

Door Gert Jan Lemereis.                                                                                                        

   Halle Heide 1925

Bij de Oudheidkundige Vereniging ‘Salehem’ is men in het bezit van een boekwerkje ‘Herinneringen 1940-1945’, waarin Gerrit Jan Lemereis, destijds hoofd van de school in Halle-Heide, zijn herinneringen aan die periode heeft gebundeld. Voor ons aanleiding om ons eens te verdiepen in de persoon van meester Lemereis, zijn school en de buurtschap Halle-Heide. Daarbij bleek er nog een tweede boekwerkje te bestaan van zijn hand, ‘Herinneringen aan onze Heide’. Hierin zijn de bijdragen gebundeld die hij rond 1972 schreef voor de schoolkrant en waarin hij terugblikt op zijn lange periode als hoofd van de school vanaf de oprichting in 1922 tot zijn pensionering in 1959. Het geeft een mooi en levendig beeld van Halle-Heide in die vooroorlogse jaren.

Wegbeheer en bunkerdeksels

Dit artikel is reeds eerder gepublceerd in Kronyck jaargang 41 nr 163 juni 2017  Wegbeheer en bunkerdeksels door Bennie Eenink.

Ooit konden wegen wel meer dan een kilometer breed worden. Later greep de overheid in, soms met bijzondere hulpmiddelen. Ook in onze familie kwam dat voor. Omstreeks 1960 kochten mijn ouders landbouwgrond van onze buren. De mannen van het kadaster kwamen om de nieuwe situatie van onze boerderij in kaart te brengen. Opa werd er ook bijgehaald want de mannen ontdekten iets vreemds. Achter onze boerderij bleek de toen nog naamloze zandweg niet overeen te komen met de kaarten die ze bij zich hadden. Over een lengte van ongeveer veertig meter lag de weg meer naast dan op de plek waar ze volgens de kaart zou moeten liggen. Misschien dat opa wist wat er aan de hand was.

Brunsveld Verhalen

Boerderij Brunsveld door Betty Blikman-Ruiterkamp.

             Boerderij Brunsveld in 1996. Foto: A.M. Gerritsen (Brunsveld)

Boerderij Brunsveld in de Heidenhoek kent een rijke historie.
Dit verhaal is grotendeels eerder gepubliceerd in de Kronyck 172 van september 2019. Het blad van de oudheidkundige verenigingen.

Twee foto’s van herdenkingsstenen in een muur trokken de aandacht tijdens m’n vrijwilligerswerk bij het Erfgoedcentrum Achterhoek en Liemers in Doetinchem. In welke muur zouden ze zitten of hebben gezeten? Dat stond er niet bij.