Gegevens:

Foto. Hanneke Bruggink melkbussen wassen in de Heidenhoek.

Zelhem- Het wassen van de lege melkbussen was een dagelijks, behalve op zondag, terugkerend ritueel.

Na het volgen van de melkcursus en het aanleren van hygiënisch werken met de melkproducten, was iedere boerin of boerendochter er van overtuigd geraakt dat er in de lege melkbussen ongewenste bacteriegroei en daardoor melkbederf kon plaatsvinden.

Het gevolg hiervan was dat er in de lege melkbussen die laat in de morgen of begin van de middag door de melkrijder aan het pad naar de boerderij werden terug gezet, een flinke schrobbeurt kregen.

Met heet (soda) water werd zowel de binnen als buitenkant grondig gereinigd en omgekeerd op het melkrek te drogen gezet.

Zoals op deze foto te zien is was dit elke dag een behoorlijk aantal bussen, maar Hanneke Bruggink heeft er wel plezier in.

Soms kwam er in de retourbussen karnemelk of wei mee, of de bestelde pakjes boter.

Het aantal melkbussen dat aan de weg stond was een graadmeter voor de gegoedheid van de boer en de huwelijks kansen voor de kinderen.  De weinig subtiele vraag van de vrijer,”Hoeveel melkbussen er aan de weg staan”, gaf vaak de doorslag voor een mogelijk huwelijk.

Het reinigen van de melkbussen op de boerderij verdween, toen de zuivelfabriek tot machinaal reinigen van de bussen overging en de bussen schoon gewassen terug kwamen.

Door de komst van de grote, gekoelde melktank verdween de traditionele melkbus en daardoor de kleine boer met slechts enkele koeien.

De melkbus met het eigenaars nummer er op, werd uit nostalgische redenen nog wel eens beschilderd met de boerderij er op, of diende als brievenbus voor de krant.