Bij allerlei familie aangelegenheden speelde de buurt in vroegere tijden een belangrijke rol. In de regel had men twaalf buren, want bij een begrafenis had men vier 'naosten' nodig en achtdragers. Ook bij een bruiloft waren de buren noodzakelijk om het feest te kunnen vieren. De naober werd als eerste het feest 'aangezegd'. Daarbij werd door het bruidspaar aangegeven hoe het feest zou worden gehouden en wat ze wilden hebben. Een aantal weken voor de bruiloft nodigde deze naober de rest van de buurt uit om bij hem te komen overleggen over het hoe en wat van het feest. Er werd overlegd hoeveel geld eenieder moest aanleggen voor het cadeau, wie voor het groen voor de boog en versiering ging zorgen. Voor de vrouwen was de taak om roosjes te maken. De avond voor het feest stond vervolgens in het teken van het 'mooi maken'. Hierbij werd al het nodige aan alcoholhoudende drank genuttigd.

De vrouwen van de naosten hadden ook tot taak om de maaltijden te bereiden. Er werd soep gekookt. Als groente had men gestoofde peertjes, boontjes en appelmoes en ook het toetje (meestal chocoladepudding) mocht niet ontbreken.
Voor de maaltijd werd de naaste familie en ook de naosten uitgenodigd. Na de maaltijd werd de boerderij bekeken, waarbij de 'bruidskoe' een belangrijke plaats innam. De vrouwen inspecteerden de linnenkast of het 'kabinet'.
De naaste naober maakte ook de lijst met genodigden, die vervolgens aan de 'brulfteneugers', een broer van de bruid en een broer van de bruidegom of indien niet aanwezig een neef of zwager, werd gegeven om de feestgangers uit te nodigen. Het was voor de 'neugers' vaak moeilijk om weer thuis te komen, want bij ieder huis waar ze de mensen uitnodigden moest een stevige borrel gedronken worden
Het feest werd meestal op de 'deel' van de boerderij gehouden. Er konden wel 200 of meer gasten komen. Er was altijd muziek, gespeeld door twee muziekanten. Zij zaten op de hilde (het podium) om de stemming er in te houden en de dans muzikaal te ondersteunen.

Twee dagen na de bruiloft was de 'naobrulfte'. Dan kwamen de naosten hun meegebrachte serviesgoed en bestek weer ophalen. Dan was er koffie met brood en een borrel of een glaasje port.

De buurt van de fam. Geessink in de Wittebrink in 1932

Foto: uit collectie Eef Oosterink