Stikkenweg

In de bouwput van het nieuwe kantoor van autoschadebedrijf Jan Roelofs aan de Stikkenweg kwamen in 2003 archeologische vondsten aan het licht. De aangetroffen sporen bestaan uit een deel van een boot-vormige huisplattegrond, een deel van de hutkom, een complete hutkom en een aantal afvalkuilen, een aantal paalgaten en een kringgreppel. De datering van de sporen valt uiteen in drie categorieën. Het boortvormige huis en de afvalkuilen dateren uit de  negende en de tiende eeuw n. Chr. De aangetroffen palenrij behoort mogelijk bij een omheining of erf afscheiding uit deze periode. Opvallend is de grote hoeveelheid vondstmateriaal in deze vroegmiddeleeuwse laag. Van de twee hutkommen is de exacte datering moeilijk te geven, gedacht wordt aan de late ijzertijd of de vroege middeleeuwen (250 v. Chr. tot 800 n. Chr.). Door het nagenoeg ontbreken van vondstmaterialen is een exactere datering niet te geven. De oudste sporen worden gevormd door een kringgreppel met grafkuil. Deze is te dateren tussen 850 v. Chr. en 600 v. Chr., ofwel de late bronstijd, vroege ijzertijd. Het vondstenmateriaal bestaat uit aardewerkscherven die als losse vondsten zonder duidelijke context zijn aangetroffen. In de kringgreppel werd nog een stukje vuursteen aangetroffen.

Tussen het gebruik van de locatie als grafveld en ingebruikname als nederzetting zit een gat van 1700 jaar. De grafheuvel is vermoedelijk van het gesloten type met een centrale grafkuil. Van de grafkuil in het centrale deel is alleen een verlaging met een verkleuring waar te nemen. De urn was helaas al verloren gegaan. De kringgreppel van de grafheuvel is echter wel voor tweederde deel aangetroffen. De asresten in een urn en het bij te zetten in een grafkuil raakte tussen 700 v. Chr. en 600 v. Chr. in onbruik. De vroegste datering van dit type grafheuvel dateert rond 850 v. Chr. Voor dit jaartal komen voornamelijk sleutelgatvormige en rechthoekige structuren voor. In de kringgreppel is aardewerk uit zowel de ijzertijd als de vroege middeleeuwen aangetroffen, maar dit is in latere tijd als afval in de greppel beland.

Hutkom 1 kon slecht gedeeltelijk worden onderzocht, aangezien het grootste deel zich onder het wegdek van de Stikkenweg bevindt. Een datering is moeilijk te geven omdat er zowel materiaal aangetroffen is uit de ijzertijd als de vroege middeleeuwen. Een tweede hutkom kon in zijn geheel blootgelegd worden. De binnenruimte meet zeven bij drie meter. Gezien het ontbreken van staanders binnen het gebouw lijkt er sprake te zijn van een lichte dakconstructie. In het centrale deel bevindt zich nog een ronde verdiepte kuil, mogelijk een haardplaats. Op grond van het vondstenmateriaal kan het huis gedateerd worden in de negende of tiende eeuw. Er zijn fragmenten van aardewerk- en kogelpotten gevonden, van het dikwandige type. Een enkel stuk heeft een scherpe geprofileerde rand, een kenmerk dat voorkomt bij importaardewerk uit het Duitse Rijnland uit de elfde eeuw.